Przepuklina pępkowa powstaje w wyniku wrodzonego osłabienia powłok na skutek przetrwania ubytku w ścianie powłok brzucha w miejscu pępka.

Większość przepuklin pępkowych ulega spontanicznemu zamknięciu. Dlatego nie powinno się podejmować leczenia operacyjnego przed ukończeniem przez pacjenta co najmniej 2 roku życia, chyba że wcześniej przepuklina stanie się nieodprowadzalna lub zadzierżgnięta.

Operacja przepukliny pępkowej polega na chirurgicznym wzmocnieniu lub zszyciu pierścienia przepuklinowego w celu odtworzenia prawidłowych warunków anatomicznych. Operację wykonuję się w krótkim znieczuleniu dożylnym lub ogólnym.

Pobyt w szpitalu trwa zazwyczaj około 1 do 3 dni.


Przepuklina jest schorzeniem występującym przy nieprawidłowym przemieszczeniu się narządów, ich części lub tkanek poza jamę ciała, w której normalnie się znajdują.

Rodzaje przepuklin

Przepuklina brzuszna - występuje, gdy część jelita cienkiego przeciska się przez mięśnie ściany jamy brzusznej. Wyróżnia się 3 rodzaje przepuklin brzusznych:

Przepuklina pachwinowa - objawia się wybrzuszenie w okolicy pachwinowej. Występuje głównie u mężczyzn. Przepuklina udowa - powstaje o obszarze przejścia (mała fizjologiczna przestrzeń) żył, tętnic, nerwów z jamy brzusznej w kierunku uda.

Wyróżniamy dwa rodzaje przepuklin pachwinowych: przepuklina skośna oraz prosta.

Przepuklina prosta powstaje w wyniku osłabienia powięzi poprzecznej w trójkącie Hasselbacha. Przepuklina skośna może być wrodzona i jest spowodowana zaburzeniem zarastania wyrostka pochwowego otrzewnej. Może być również nabyta w okresie późniejszego życia, gdy dochodzi do przemieszczenia worka przepuklinowego przez otwór  wewnętrzny kanału pachwinowego i do dalszego jego przesuwania wzdłuż kanału pachwinowego, razem z nasieniowodem, aż do dotarcia worka do osłonek powrózka. Worek przepuklinowy może następnie przemieszczać się dalej przez otwór zewnętrzny kanału pachwinowego w kierunku górnej części moszny.

Przepuklina pępkowa - zazwyczaj pojawia się u noworodków w postaci uwypuklenia pępka lub okolicy pępka, ponieważ ściana jamy brzusznej nie jest u nich do końca rozwinięta. Przepuklina powinna się zamknąć do 2 roku życia. Jeżeli tak się nie stanie, oprację wykonuje się około 4 roku życia dziecka.

Przepuklina operacyjna - powstaje w miejscu blizny pooperacyjnej. W tym miejscu, w wyniku przecięcia powłok brzusznych ściana jest słabsza i ma skłonności do rozchodzenia się.

Objawy przepukliny

_ dotyczy przepukliny odprowadzalnej: miękkie uwypuklienie pojawiające się w okolicy pachwiny, pępka lub uda, może być bolesne przy podnoszeniu się lub pochylaniu. Wybrzuszenie jest większe w pozycji stojącej, podczas kaszlu lub kichania.
_ dotyczy przepukliny uwięźniętej (przepukliny nieleczonej): ból, nudności i wymioty, wzdęcia, problemy z oddawaniem gazdów, ogólne osłabienie organizmu.

Przyczyny

_ przepuklina może być wrodzona (np. przepuklina pępkowa)
_ uwarunkowania genetyczne (występowanie w rodzinie)
_ powstają tam, gdzie jama ściany brzusznej jest słabsza
_ do przepukliny mogą doprowadzić stany wywołujące powiększone ciśnienie w jamie brzusznej.

Główne przyczyny przepukliny:

_ dźwiganie ciężkich przedmiotów
_ silne parcie wtrakcie wypróżnienia
_ otyłość
_ przewlekłe choroby płuc

Leczenie przepuklin

Przepukliny zazwyczaj wymagają leczenia chirurgicznego. W przypadku dzieci wystarczająca jest herniotomia, czyli wycięcie worka przepuklinowego. W przypadku dorosłych herniotomię łączy się z dobudową osłabionej tylnej ściany kanału pachwinowego.

Źródło:
H. Sweetland, K. Conway, Chirurgia. Crash course. Wydawnictwo medyczne Urban & Partner, Wrocław 2006.
Szczeklik A., Choroby wewnętrzne 2011. Stan wiedzy na rok 2011. Medycyna Praktyczna. Kraków 2011, wyd.3.