Podczas badania ginekologicznego lekarz wprowadza do pochwy wziernik – najlepiej o przezroczystych ścianach, by szyjka macicy była dobrze widoczna. Za pomocą kolposkopu lekarz obserwuje srom, ściany pochwy i powierzchnię szyjki macicy. Na początku na ścianach pochwy bada nabłonek wielowarstwowy płaski nierogowaciejący. Następnie wokół kanału i granicy szyjki obserwuje nabłonek. To tam najczęściej rozpoczynają się najgroźniejsze choroby. Kolejnym krokiem jest oglądanie obrazu w powiększeniu i po zastosowaniu zielonego filtra. Uwidoczniona w ten sposób podnabłonkowa sieć naczyń krwionośnych daje możliwość rozpoznania charakteru zmiany. Urządzenie pozwala na oglądanie zmian intensywnie oświetlonych (są lepiej widoczne) i kilkakrotnie powiększonych. Kolejnym etapem badania są próby kontrastujące powierzchnię nabłonka. Najczęściej stosowane i przydatne są: próba z 3% kwasem octowym i próba z płynem Lugola. Lekarze mają także do dyspozycji szereg innych prób (np. z barwnikami organicznymi, odczynnikami fluoryzującymi, chromatoforami). Pozostałe nie są tak powszechnie stosowane jak próba z 3% kwasem octowym i z płynem Lugola.
Zabieg prywatnie czy na NFZ
- Beck William jr.. Położnictwo i ginekologia. Wydawnictwo medyczne Urban & Partner. Wrocław, 1995.
- Lindert O., Tomaszewska K., Graboski J.P. Ginekologia i położnictwo. Edra Urban & Partner. Wrocław 2017.
- https://babkamedica.pl/zakres-uslug/ginekologia-i-poloznictwo/kolposkopia/