Operacja niezstąpionego jądra (operacja wnętrostwa) polega chirurgicznym dostępie do jądra, a więc cięciu w okolicy brzucha lub moszny w celu uwolnienia jader wraz z powrózkiem nasiennym od struktur otaczających w jamie brzusznej lub (oraz) kanale pachwinowym obustronnie u dzieci. Te działania powodują uwolnienie jąder oraz wydłużenie powrózka nasiennego, dzięki czemu jądra mogą znaleźć swoje naturalne miejsce w worku mosznowym. Czasami dodatkowo umocowuje się te jądra w worku mosznowym. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Pobyt w szpitalu trwa zazwyczaj 24 godziny.

Wskazania do operacji

_ położenie jąder w jamie brzusznej lub położenie ektopowe
_ wnętrostwo rozpoznane w okresie dojrzewania płciowego i u dorosłych

Przygotowanie do operacji niezstąpionego jądra

Wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych: grupa krwi i czynnik Rh, morfologia krwi, podstawowe badania biochemiczne (glukoza, potas, sód) oraz inne badania w zależności od stanu aktualnego pacjenta, jego choroby podstawowej oraz chorób współistniejących a także od rodzaju planowego zabiegu operacyjnego (np. czas krwawienia i krzepnięcia, mocznik, kreatynina, poziom określonych hormonów, badanie ogólne moczu, RTG i inne).

Leczenie zachowawcze wnętrostwa

Stosuje się preparaty hCG lub GnRH, a w razie nieskuteczności stosowane jest leczenie chirurgiczne - sprowadzenie jąder do moszny i przymocowanie.

Wnętrostwo (niezstąpione jądro) to patologiczne zatrzymanie jądra - jednego lub obu w obrębie brzucha lub kanału pachwinowego lub poza drogą naturalnego zstępowania.

Przyczyny

_ zmniejszone wytwarzanie i upośledzenie działania androgenów - zaburzenia organogenezy jąder, zespół całkowitej niewrażliwości na androgeny, niedobór gonadodropin.
_ anatomiczne utrudnienie zstępowania jąder (przepuklina pachwinowa, zwężenie kanału pachwinowego, skrócenie powrózka nasiennego)
_ zaburzenia rozwoju mózgu i rdzenia kręgowego

Rodzaje wnętrostwa

_ wnętrostwo prawdziwe - jądro nie pozwala sprowadzić się do moszny
_ wnętrostwo rzekome - okresowo jądro pozwala się sprowadzić do moszny
_ ektopia jądra - jądro położone poza prawidłową drogą zstępowania jądra

Objawy wnętrostwa

_ brak możliwości wyczucia jądra w mosznie przy pomocy dotyku
_ w zależności od rodzaju wnętrostwa możemy nie wyczuwać jednego jądra i wtedy mamy do czynienia z wnętrostwem jednostronnym
_ w przypadku gdy okazuje się, że moszna jest całkowicie pusta, występuje wnętrostwo obustronne

Rozpoznanie i diagnostyka wnętrostwa

Podczas badania palpacyjnego (delikatnie dotykając mosznę) oprócz zawartości moszny badne sa okolice kanałów pachwinowych. Wykonuje się także badania obrazowe kanałów pachwinowych i jamy brzusznej (USG), dzięki którym można określić położenie jąder.

Można wyróżnić jądra wędrujące (podczas badania łatwo mogą być przesunięte. Występują w czasie dojrzewania płciowego) lub brak jąder - podczas badania są niewyczuwalne i nieuwidaczniają się w badaniach obrazowych.

Leczenie zachowawcze wnętrostwa

Stosuje się preparaty hCG lub GnRH, a w razie nieskuteczności stosowane jest leczenie chirurgiczne - sprowadzenie jąder do moszny i przymocowanie.

Wskazania do operacji

_ położenie jąder w jamie brzusznej lub położenie ektopowe
_ wnętrostwo rozpoznane w okresie dojrzewania płciowego i u dorosłych

Przygotowanie do operacji wnętrostwa

Wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych: grupa krwi i czynnik Rh, morfologia krwi, podstawowe badania biochemiczne (glukoza, potas, sód) oraz inne badania w zależności od stanu aktualnego pacjenta, jego choroby podstawowej oraz chorób współistniejących a także od rodzaju planowego zabiegu operacyjnego (np. czas krwawienia i krzepnięcia, mocznik, kreatynina, poziom określonych hormonów, badanie ogólne moczu, RTG i inne).

Leczenie operacyjne

Operacja wnętrostwa. Ogólną zasadą operacji jest uwolnienie powrózka nasiennego z elementów powodujących jego skrócenie, sprowadzenie jądra do moszny i takie jego umocowanie, aby zapobiec jego cofaniu się w kierunku kanału pachwinowego.

Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym.

Pobyt w szpitalu trwa zazwyczaj 24 godziny.

Źródło:
Szczeklik A., Choroby wewnętrzne 2011. Stan wiedzy na rok 2011. Medycyna Praktyczna. Kraków 2011, wyd.3.