Zmiany powieki widoczne mogą być już po 30 roku życia. Związane jest to z delikatną strukturą anatomiczną powiek oraz okolicy oczodołowej na którą nakłada się ekspansja mięśni mimicznych. Wpłym mają także uwarunkowania genetyczne i środowiskowe.

Plastyka powiek jest bardzo popularnym i efektywnym sposobem ich odmłodzenia. Jego zakres uwarunkowany jest stopniem zmian w poszczególnych strukturach anatomicznych powiek. Najczęściej polega on na usunięciu nadmiaru wiotkiej skóry, częściowej resekcji lub przemieszczeniu przedziałów tłuszczowych, plastyki mięśnia okrężnego oka i przegrody oczodołowej. W przypadku znacznej wiotkości powieka napinana jest w płaszczyźnie czołowej poprzez częściowe jej skrócenie z wypełnieniem paska tarczki i przyszycia jego do okostnej bocznej ściany oczodołu. W zabiegach estetycznych wymagających korekcji skóry stosowane są cięcia przebiegające w miejscach w których blizna jest najmniej widoczna. Na powiece górnej cięcie przeprowadza się w fałdzie powiekowym natomiast na powiece dolnej pod brzegiem rzęsowym. Plastyka z dostępu od strony skóry pozawala na łatwe usunięcie jej nadmiaru a także ułatwia chirurgiczną interwencję w okolicę kąta bocznego powiek i środkowego piętra twarzy.

Natomiast u osób u których korekcji wymagają tylko uwypuklające się przedziały tłuszczowe i nie stwierdzamy nadmiatu skóry powiek bardzo dobrą metodą jest przeprowadzenie zabiegu od strony spojówki. W odmładzająch zabiegach chirurgicznych okolicy oczodołowej należy także zwrócić uwagę na ustawienie ługków brwiowych, które w przypadku wiotkości tkanek okolicy czoła mogą w znacznej mierze przysłaniać powieki. W takich przadkach zabieg polega na odpreparowaniu tej okolicy od kości czaszki, uniesienie tkanek ku górze i wykonaniu plastyki skóry.

Ostateczny estetyczny wynik operacji uzależniony jest od wielu czynników. Prawidłowa kwalifikacja pacjetnów, precyzja, staranność daje w dużym stopniu możliwość osiągnięcia satysfakcji zarówno przez pacjenta jak i lekarza. Wykonując operacje estetyczne należy także wziąć pod uwagę zakres zmiany wyglądu pacjenta. Nadmierna ingerencja może doprowadzić do odmiennego efektu.

Źródło:
M. Kęcik, Metody rekonstrukcji powieki górnej w chirurgicznym leczeniu nowotworów. V Łódzkie Forum Okulistyczne. Okulistyka, Łódź 2008.