Co to jest alergia

• Reakcja typu pierwszego zachodzi z udziałem IgE. Antygen łączy się ze swoistym przeciwciałami IgE – związanymi z mastocytami znajdującymi się w tkankach i granulocytami zasadochłonnymi znajdującymi się we krwi - co powoduje uwolnienie wytworzonych wcześniej mediatorów, na przykład histaminy, proteaz, czynników chemotaktycznych, i syntezę innych mediatorów, na przykład: prostaglandyny leukotrienów, czynnika aktywującego płytki, interleukin. Mediatory te wywołują rozszerzenie naczyń krwionośnych, wzrost przepuszczalności naczyń włosowatych, zwiększone wydzielanie śluzu, skurcz mięśni gładkich i pojawienie się w tkankach nacieków komórkowych granulocytów kwasochłonnych, limfocytów T pomocniczych typu 2 i innych komórek związanych z zapaleniem. Reakcje typu pierwszego leżą u podstaw chorób atopowych - astmy alergicznej, nieżytu nosa i zapalenie spojówek - a także uczulenia na lateks i niektórych alergii pokarmowych. 
• Reakcja typu drugiego występują, gdy przeciwciało wiąże się z antygenem komórkowym lub tkankowym, lub z heptenem znajdującym się na powierzchni komórki, bądź na elementach tkanki. Do zaburzeń obejmujących reakcje typu drugiego należą: nadostre odrzucenie przeszczepu narządu, anemia hemolityczna z dodatnim odczynem Coombsa, choroba Hashimoto i zespół Good Pastuera.
• Reakcje typu trzeciego powodują ostry stan zapalny w odpowiedzi na krążenie kompleksów antygen - przeciwciało odkładanych w naczyniach lub tkankach. Do zaburzeń typu trzeciego należą choroba posurowicza, toczeń rumieniowaty układowy, RZS, leukocytoklastyczne zapalenie naczyń, krioglobulinemia, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, aspergiloza oskrzeli i płuc oraz wiele typów zapalenia kłębuszków nerkowych.
• Reakcja typu czwartego, czyli nadpobudliwość limfocytów typu późnego, zachodzą w udziałem limfocytów T. Do zaburzeń obejmujących reakcje typu 4 należą: kontaktowe zapalenie skóry, na przykład wywołane bluszczem, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, odrzucenie przeszczepu allogenicznego, gruźlica i wiele postaci nadwrażliwości na lejki.

Źródło:

The Merck Manual, podręcznik diagnostyki i terapii. Elsevier, Urban & Partner, Wrocław 2006.